"Μετανοιώνω, εξ' αφορμής Στραβίνσκυ"

Ξεφυλλίζοντας το σημερινό ημερολόγιο πέφτω πάνω σε ένα όνομα-γίγαντα!

Ιγκόρ Στραβίνσκυ

Γεννήθηκε σαν σήμερα 17 Ιουνίου  1882 στο Λομονόσοφ της Ρωσίας και μεγαλούργησε με την ιδιόρρυθμη μουσική του, τις αρμονικές ελυθερίες αλλά και τις σκληρές διαφωνίες του!
Εκκεντρικός, ανήσυχος, μα ξεχωριστός, αμέσως μου'φερε στο νου μια φράση, που οι περισσότεροι από μας χρησιμοποιούμε συχνά..

"Έκανα λάθος...Μετάνοιωσα"...

Πρέπει να παραδεχτούμε πως είναι πάμπολλες οι φορές, ιδιαίτερα στις εποχές της νιότης μας, που παρασυρμένοι από τρανές φιλοδοξίες, από τρελά οράματα και σκοπούς έχουμε ακολουθήσει δρόμους, που δυστυχώς αποδείχτηκαν είτε λανθασμένοι, είτε σαθροί...
Μας πλήγωσαν και πληγώσαμε είτε αυτούς που βρέθηκαν στο διάβα μας είτε και κείνους που αφήσαμε πίσω.

"Μετανοιώνω...έκανα λάθος, συγγνώμη!"

Πόσο ανάλαφρος νοιώθεις μετά απ'αυτή την ομολογία!
Ό,τι βαρύ σού πλάκωνε την ψυχή, εξανεμίζεται σαν το νέφος που διώχνει η καταλυτική βροχή.

Αν και οι πράξεις μας ειναι προσωπικές μας επιλογές και δεν θα έπρεπε να αναιρούνται από μεριάς μας, (γιατί η μετάνοια είναι μια μορφή αναίρεσης και ακύρωσης όσων προηγουμένως επιθυμούσαμε να πράξουμε και πράξαμε), παρόλα αυτά το φαινόμενο είναι σύνηθες!

Πολλοί λένε πως από τα λάθη μαθαίνω, αποκτώ εμπειρίες, άρα γιατί να μετανοιώσω;
Κι όμως αν αυτά τα λάθη έχουν αντίκτυπο σε ανθρώπινες υπάρξεις, που παρέσυραν στο στρόβιλο του πόνου και της οδύνης την ψυχή τους, έχω δικαίωμα ν'αφήνω καμαρωτό στο βάθρο του τον περίφημο εγωισμό μου;
Και προς Θεού, δεν είναι υποχώρηση, δεν είναι ταπείνωση μια συγγνώμη, όταν δηλώνει ειλικρινή μεταστροφή...

Θα μου πείτε και τι σχέση έχει όλος αυτός ο χείμαρρος σκέψεων με τον κύριο Ιγκόρ;...
Και βέβαια έχει , φίλοι μου εκλεκτοί.

Αυτός ο ρώσος κύριος μου'δωσε την αφορμή! Με  τη σημερινή γενέθλια επέτειό του.

Κατά καιρούς έχω αναφερθεί σε διάφορα έργα του...στην "Ιεροτελεστία", τον "Πετρούσκα" ή το
"Πουλί της φωτιάς"...
Όμως, βλέποντας σήμερα το όνομά του στους γεννηθέντες την 17η Ιουνίου, πλανήθηκα στο μουσικό του επίλογο.
Έτσι, λέω  να θυμίσω ή να συστήσω σε όσους δεν το γνωρίζουν το έργο του:

"Η πορεία του ασώτου".

Μιλώ για την τελευταία του όπερα, που  αφορά την άνοδο και την πτώση ενός νέου, ο οποίος ακολουθεί μια ύπουλη σκιά, που τού τάζει πλούτη και ευτυχία.
Ο ήρωας ακούει στο όνομα Τομ και ο μυστηριώδης άγνωστος αποδεικνύεται ο διάβολος.
Ο σατανικός Νικ τον  πείθει να εγκαταλείψει τη σύντροφό του, Ανν, υποκύπτοντας στα θέλγητρα της μεγάλης πόλης.

Σκηνές αχαλίνωτης απόλαυσης-Στον οίκο ανοχής

Ο Στραβίνσκυ δημιουργεί έναν τύπο περίπλοκο, που ενώ είναι  ευφυής, ο ενθουσιασμός και η φιλοδοξία του τόν μεταλλάσσουν σε ανόητο παραπλανημένο.

Η περίφημη καβατίνα της Ανν:

Ο καινοτόμος και πρωτοποριακός συνθέτης εμπνεύστηκε το έργο όταν παρακολούθησε οκτώ έργα του  Ουίλλιαμ Χόγκαρθ σε μια έκθεση ζωγραφικής-χαρακτικής και εικονογραφημένης σάτιρας στη Νέα Υόρκη.

"Στο χαρτοπαίγνιο"

Η ηχογράφηση της άριας της Ανν με την αγαπημένη Κάθλιν Μπατλ δεν είχε δρέψει δάφνες και πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω το λόγο...
Την άκουσα αρκετές φορές και βρήκα την Μπατλ πιστότατη στο ρόλο της Ανν, συγκρατημενη ή απελευθερωμένη όπου χρειαζόταν, με άψογη τεχνική και καλά στηριγμένη φωνή.

Κάθλιν Μπατλ: "No Word from Tom"

"Το τέλος του ασώτου-στο φρενοκομείο"

Αν και ο ήρωας του Στραβίνσκυ,Τομ ανήκει σε κείνους που με τις επιλογές και τις πράξεις τους πληγώνουν όσους τους αγαπούν, εν τούτοις στο τέλος αγγίζει την καρδιά μας!

Όλοι έχουμε δικαίωμα στη μετάνοια και τη συγχώρεση!
Η άρνηση στη μετάνοια είναι προσκόλληση στο "δεν ωριμάζω"!
Η αποδοχή του λάθους, όσο και να μη συμφωνεί με τον εγωισμό μας, δηλώνει ότι πάω μπροστά, πάω πιο πέρα, ανεβαίνω σ'ένα επίπεδο ανώτερο...

Εξάλλου κι ετυμολογικά να το δω...τι σημαίνει "μετάνοια"; ..."Αλλάζω νου"!
Αλλάζω τρόπο σκέψης, αντιδρώ διαφορετικά στα ίδια ερεθίσματα.
Επειδή πήρα το μάθημά μου, επειδή τώρα πια γνωρίζω.